ადამი დიდი სატყუარათი(პტეროდაქტილის ფრთები და ანგელოზის ბუმბულები) იქთიოზავრის დასაჭერად დილით ევფრატთან დაეშვა. .... ვერაფერი დაიჭირა და გადაწყვიტა ხელოვნური დრონტით ეთევზავა, მაგრამ რადგან თევზი არ ჩანდა წყლიდან მალე ამოვიდა. აჯობებდა შინ დარჩენილიყო, ეფხიზლა და გველს ჩასაფრებოდა. აი, რა მოხდა მისი არყოფნისას.
ევამ სახლის საქმეები დაასრულა, მზეზე წამოწოლილმა დაკვეთით შეკერილი, ბეწვით გაწყობილი კაბა (ლეღვის ფოთლებს დღისით არავინ აღარ ატარებდა, მხოლოდ ღამის ტუალეტთან ერთად) გვერდზე გადაიწია და წინა ღამის გართობა გაიხსენა: "რა სულელური სირი აქვს ადამს - ხმამაღლა ფიქრობდა იგი - როგორც კი ხასიათზე მოვდივარ იღვენთება და ეცემა, მერე ათი წუთი ჭირდება რომ გამოკეთდეს, მე კი მთელი ღამე ამ სულელური შესვენებების გარეშე შემეძლო გამეტარებინა! ბებერი სულელი კი ამბობს რომ ამის გამო იგი ვარდება და დღეს თხრას ვეღარ შეძლებს, რადგან ზურგი ტკივა. ამიტომ წავიდა სათევზაოდ,. სათევზაოდ!  მაგას ვუჩვენებ თევზაობას, როცა დაბრუნდება. მგონი იმ ძუკნა ლომთან დადის, რომელიც ადრეც მოსწონდა. მას შემდეგ რაც იმ ვაშლს მივეჩვიეთ, რომლის გამოც უფალმა ღმერთმა ამხელა ხმაური ატეხა,  მართალია, როგორც ყველა სხვა მხეცი თავიდან ისიც ძალიან უხეშობდა. გველი როგორც ყოველთვის ჯენტლმენივით იქცევა. ამბობს, რომ იმავე სკოლაში სწავლობდა რომელშიც უფალი ღმერთი, მიუხედავად ამისა მისი მანერები გაცილებით უფრო დახვეწილია. ბებერი არამზადა! გარჯზე, სამუშაოზე და მსგავს სისულელეებზე მელაპარაკება. განა შეიძლება კარგად აღზრდილი ადამიანი ქალს ასე ელაპარაკოს? იმედი მაქვს ღმერთი თავის უხამს ხუმრობებს სხვა დროს კარგად შეინახავს . ნუთუ ეს გაუთლელი ქალთან არასოდეს წოლილა? მე კი მასთანალბათ  გავერთობი. იმედია ხვრელი არ ამეწვება. ნძრევა არ მშველის - ოჰ! ჯობს უფრო მაგრად დავანძრიო. აი! ისევ დაიწყო ეხლა უფრო ძლიერად დავანძრევ. აჰ! ადამ! ადამ! - ჰა! ვფიქრობდი ადამთან ვიყავი! ოჰ, რა კარგია!". და მან ლამაზად ამოიკვნესა.
- ჰერცოგინია გთხოვთ მაპატიოთ, რომ შემოგეჭერით - დიპლომატისთვის დამახასიათებელი მოკრძალებულ-ზრდილობიანი მანერით თქვა ახალმა ხმამ - დღეს მესამე შაბათია არა?
- ჩემო ძვირფასო ბატონო, რა კარგია რომ მოხვედით, ზუსტად ეხლა იმედი მქონდა, რომ ვინმე შემოიხედავდა და გამამხნევებდა. გადასახლებამ ისე მომქანცა.
- აჰ! ჰერცოგინია თქვენ ეხლა იმაზე ლამაზი ხართ ვიდრე ოდესმე ყოფილხართ.
- სულელი...
- დიახ და უკეთეს ქმარსაც იმსახურებთ.
- ადამი ძალიანაც კარგია...
- ოღონდ ცოტა ავადაა, მას შემდეგ რაც ედემი დატოვა გაცივებულია, აქაური კლიმატი ხომ ისე ცვალებადია.
- დიახ საწყალი არც თუ ისე ძლიერია.
- იგი მალე იღლება
- აბა - ამოიხვნეშა ევამ.
- ვხედავ თქვენ მის შეცვლას ცდილობთ.
ლაპარაკისას ევას პოზაც არ შეუცვლია. მისი ნესტიანი თითები ოქროსფერ თმებში თამაშს განაგრძობდნენ.
- ოჰ! არც მიფიქრია.
- აჰ! ჰერცოგინია რა სამწუხაროა, და რა საოცარი!
- ნუთუ, მართლა? როგორც ჩანს ბატონო თქვენ ისეთივე ცნობისმოყვარე ყოფილხართ, როგორიც ის გაუთლელი ბებერი უფალი ღმერთი.
- მე თქვენ გაწყენინეთ?
- არა, რას ამბობთ! არც კი ვიცი როგორ გადაგიხადოთ იმ რჩევისთვის ვაშლთან დაკავშირებით.
- იძულებული ვარ პატიება გთხოვოთ, რომ უნებლიეთ იმ ხეპრეს კადნიერების მიზეზი გავხდი.
- სიტყვაც არ დაძრათ. მე ძალიან მადლიერი ვარ თქვენი.
- ნახევრად მადლიერი, ჰერცოგინია
- ?
- იმიტომ, რომ თქვენ საიდუმლოს მხოლოდ ნახევარი გაიგეთ
- და როგორია დანარჩენი?
- საშინელი
- ო, ძვირფასო დაუყოვნებლივ მითხარით.
- და თქვენ მე მაკოცებთ?
- გაკოცებ. მოდი ჩემთან სატანა!
- ევა!
მისი სრიალა რგოლები ევას შიშველ სხეულს ირგვლივ შემოევლო. ორკაპა ენამ კბილებს შორის შეაღწია ქალის ენა გემრიელი ქაფით ალუღლუღდა. იგი შეეხო ფაქიზ სასას და უკან გამოძვრა, რომ დახვეწილ ნესტოებში შემძვრალიყო. რბილი მწვანე რგოლებით შემოეხვია მას. მისი სიახლოვისგან ევას სისხლი სურვილით აენთო. ის კი ცივი და სრიალა მკერდზე და მოქნილ თეძოებზე ხვევნას აგრძელებდა. კუდი ღია შადრევანში შევიდა, ფრთხილად მოუღინიტა სიყვარულის ვარდისფერ ენას, რომელიც აღფრთოვანებისგან უკვე გაბერილიყო და გამაგრებულიყო. ევას ცხელმა, სურნელოვანმა ოფლმა დაასხა. "სატანა! მე შენ მიყვარხარ! როცა ადამი მკოცნის, იგი ისეთი ცხელია და მძიმე, იგი მგუდავს! შენ კი ზემოთაწეულს მიჭერ, შენ... აჰ!" კუდმა ენერგიული მოძრაობა გააკეთა, და გაოფლილმა ქალმა სიამოვნებისაგან ამოიხვნეშა. - "ჩემო დედოფალო!" - "სატანა!" - შეყვარებული გველი მისი მკერდისკენ გასრიალდა - "გიყვარვარ?" - "მე ისეთ სიყვარულს გასწვლი, როგორიც შენ ადამს ჯერ არც დასიზმრებია!" მისი თავი სასურველი ქალის ბნელ სათავსოში დაიმალა, ხოლო ანთებული სხეულის ყველაზე ფაქიზი ნაწილი მის წითელ ტუჩებს მიეწება. გამოიცნო რა მისი სურვილი, ქალი აღფრთოვანებით მიეცა ახალ ცოდვას. ქალი ისევ და ისევ სიყვარულის ცვარით რწყავდა მას, მათი სხეულების თბილი არომატი ერთ დახვეწილ ნაკადად შეერთდა. ბოლოს გამოჩნდა ქაფით დაფარული გველის თავი და ისევ მის არომატულ ტუჩებს მიეხუტა, ვნებიან კოცნებს სტაცებდა და ალერსით კბენდა მის ფაქიზ წამწამებს. ქალი სხეულს მიეკრა, რომელიც მისთვის უფრო სასურველი გახდა.
მაგრამ შორიახლოს ყვირილი გაისმა, წამოწეულმა სატანამ დაინახა ადამი ნანადირევით ბრუნდებოდა. უკვე ისე ახლოს იყო, რომ ვეღარ გაიქცეოდა ევამ ქალური მოსაზრებულობით, ნაჩქარევად გადაიფარა ბეწვი და კოცონთან ახლოს უზრუნველი სახით ჩაცუცქდა. სატანა მისი კაბის ქვეშ შეიმალა. აინთო ცეცხლი და ადამი ქალს იმ მზრუნველი ტონით მიესალმა, როგორსაც მამაკაცი ყოველთვის საჭიროდ მიიჩნევს, როცა იმას მიმართავს ვისაც სოციალური ფიზიკური და ინტელექტუალური თვალსაზრისით თავისზე დაბალ არსებად მიიჩნევს. ქალმა იმ იშვიათი სიმორცხვით უპასუხა რომელსაც უცვლელად იყენებენ მოღალატე ცოლები, მაგრამ ეს არც თუ ისე ადვილი იყო. გველმა-საყვარელმა უსირცხვილოდ ისარგებლა ქალის დაბნეულობით და ორივე ხვრელში ერთდროულად შეუტია, მისი თითქოს გამქრალი ვნება საშიშად აენთო, იგი ვერ შეძლებდა სიმშვიდის შენარჩუნებას სიამოვნების უმაღლეს წერტილში. სატანამ მართლაც შორს შესტოპა. იგი სულ ზემოთ და ზემოთ  მიძვრებოდა ქალის საშოს ბაგეები კონვულსიურად იკეტებოდა და ისევ ფაქიზად იხსნებოდა. გველი უფრო ღრმად და ღრმად შედიოდა; ბოლო მკვეთრი მოძრაობით იგი სრულად დაიმალა სიყვარულის ტაძარში. სწორედ ამ დროს ველურად აკანკალებულმა ევამ დათრგუნული სურვილი გადმოანთხია და გონდაკარგული დაეცა. თავზარდაცემულმა ადამმა იგი მასტოდონტის დამწვარი ჩლიქებით გონს მოიყვანა, ამ დროს ევას ბეწვი გადასძვრა და ადამმა მისი ცოლის შეღონების მიზეზი აღმოაჩინა. "ერთი ამას უყურე - მისატევებელი სიამაყით გაიფიქრა მან, - მხოლოდ ჩემ დანახვაზე... ან იქნებ სუნზე? ამის შესახებ წიგნს როცა დავწერ ამას მაშინ გადავწყვეტ. საწყალი! ჩემი სირი მართალია ამ ღამით ვერ იმუშავებს. ლომმა იცოდა როგორ უნდა მისი ლოკვა. მე კი ამის გაკეთებას ევას ვერ მოვთხოვ. მჯერა ეს მას დაამცირებს. უკეთესი იქნება ჩემ დონემდე მის ამოწევას თუ შევეცდები... ეს დაწყევლილი კარტოფილის კვალი! ხვალ უნდა დავბარო, მე კი ძველი ქვის ბარი მაქვს. ადამიანი ღმერთის თანამდებობით... რომელიც მიწებს და სხვა რამეებს ანაწილებს, რკინის ბარების მოწოდებით უნდა იყოს დაკავებული... ეს ხომ ერთადერთი პლანეტაა რომელსაც მილიარდი მილის მანძილზე მეცნიერების გავლენა არ ეტყობა, ასე ამბობს ახალგაზრდა ბატონი... თუმცა როგორ დავიჯერო, რომ იგი ნამდვილი ბატონია ის ხომ ისე ითმენს მოსულელო ღმერთის შეურაცყოფებს როგორც კრავი... ამბობს, რომ შეპასუხება მის ღირსებაზე დაბლა დგას. მე კი იმ ბებერ პედარასტს სასამართლოში ვუჩივლებდი. "ევას ბავშვს თავი გაუტყუდებაო" იმუქრებოდა. - ამ მსჯელობაში იყო ადამი, რომ შორიახლის მეგატერიუმის ღმუილი შემოესმა. შურდული მოიმარჯვა და მისი მოგერიება დაიწყო. ევას წამიც არ დაუკარგავს მუცელზე გამალებული ბრახუნი ასტეხა. "დროა გამოძვრეთ, სერ! ეხლავე მოვიტან თბილ წყალს!". სატანამ გაიღვიძა, მას არ უყვარდა არც ცხელი და არც არანაირი წყალი განსაზღვრული ულუფა შოტლანდიური ვისკის გარდა. თავი გამოყო და იკითხა, რატომ აკაკუნებდა ასე ევა. - "გამოძვერი ძვირფასო, ადამი ცოტა ხნით გავიდა, სწრაფად და არ მატკინო" - "მე შენთან ღამის გატარებას ვაპირებ ევა" - "კი მაგრამ ადამი?". - "ისიც შემოვიდეს" - "ის ხომ ყველაფერს მიხვდება, აჯობებს რამე სხვა მოვიფიქროთ". - "არა, მე ყველაფერი დავგეგმე, შენ არ იცი მთელი საიდუმლო". გველმა ვნებიანად უბრწკინა კლიტორს და თავის მოხერხებულ სამალავში შეძვრა.
ადამი გამარჯვებული დაბრუნდა ლაშქრობიდან, გახარებულმა ტყავები გაიხადა და მეგობრის ხვევნა კოცნა დაიწყო. როგორც მოსალოდნელი იყო, ევამ მალე აიძულა პოზიცია შეეცვალა, ქალის წითური თმების ნაწნავებმა ადამს თეძოები დაუფარა ხოლო წითელმა ტუჩებმა სიმაგრის შესაბამის ხარისხში ასოს მოყვანა დაიწყეს. სასურველი მალე განხორციელდა, ქალმა სწრაფად შეიცვალა პოზა, ზემოდან დააჯდა და ხელით შესაბამის ხვრელში მიმართულება მისცა. დაიწყო ცეკვა. ევას რაც ძალა ჰქონდა მსუქანი უკანალით ტრიალებდა, ადამსაც რაც ამ შებოჭილი პოზიციიდან შეეძლო ეხმარებოდა. დადგა კრიტიკული მომენტი და თბილი სისველის ნაკდმა თავის გზაზე ყველაფერი წალეკა. მაგრამ ევა ჯერ გამოღების უფლებას არ აძლევდა. ამ დროს ადამმა ტკივილსაგან შეჰყვირა: "რაღაცამ მიკბინა!". - "ის საზიზღარი პალეოპულექსი" - თქვა ევამ. - "არა ეს შენშია შიგნით იგი გარეთ მაგდებს! ადექი!" ევა შეშინებული წამოხტა და დაინახა სატანა მშვიდად გამოდიოდა თავის ციტადელიდან. ადამი ხელკეტის მოსაძებნად გაიქცა. მაგრამ როცა დაბრუნდა, ცვლილება მოხდა, სატანა თავისი ნამდვილი სახით წარსდგა, როგორც სხივოსანი სული. - "შენ მე მიკბინე", - აღშფოთებით თქვა ადამმა. - "შენთვისვე საკეთილდღეოდ. ღმერთმა სასიკვდილოდ გაგწირა. ჩემმა ნაკბენმა კი შენი სისხლი ისეთი შხამით აავსო, რომელიც სიკვდილის წინაშე შიშს დაგავიწყებს, უფრო მეტიც იგი შენთვის სასურველიც კი გახდება!" - "რა ქვია ამ შხამს?"- სატანამ უპასუხა: "სიფილისტი!" და ხარხარით წავიდა. ღმერთს კი არ მოსწონდა მისი სიცილი.